Hospitality Services

معرفی :

این سگ نام خود را از ایالت دالمیشا "Dalmatia"، منطقه ای در قسمت غربی یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک برگرفته است. این سگ کم صدا و با وقار تنها نژادی است که به طور اختصاصی به عنوان سگ خالدار پرورش داده شده است. سگ دالمیشن بعد از انتشار داستان دودی اسمیت به نام "۱۰۱ سگ خالدار" و همچنین ساخت این فیلم در کمپانی والت دیزنی با همین عنوان توجه شایانی را به خود جلب کرد. سگ دالمیشن در سال ۱۸۸۸ توسط باشگاه آمریکایی Kennel به رسمیت شناخته شد و به عضویت گروه غیر ورزشی در آمد. میانگین امید به زندگی سگ

دالمیشن

بین ۱۱ تا ۱۳ سال است.

ظاهر :

کمپانی دیزنی با توجه به نسخه های زنده و متحرک و واقعی سگ دالمیشن، سیاست گذاری های لازم برای ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" را انجام داد. این سگ خالدار از یک لایه خز بسیار نرم و لطیف و براق پوشیده شده ، به گونه ای که هنگام لمس گوش ها و سر آنها، حسی شبیه به حس لمس یک پارچه مخملی دست می‌دهد. دارای دمی مخروطی شکل و نسبتاً بلند هستند. خالهای دالمیشن باید به طور واضح و مشخص بوده و نباید به صورت تکه ای یا به صورت لکه با هم ادغام شده باشند.

سایز و وزن :

ارتفاع نژاد سگ دالمیشن باید بین 48 تا 58.5 سانتیمتر باشد و در قوانین استاندارد سگ ها ،سگهایی که بلندتر و کوتاهتر از این میزان هستند رد صلاحیت می شوند. طول دالمیشن از سینه تا باسن باید با ارتفاع آن مطابقت داشته باشد. دالمیشن نر به طور معمول وزنی بین 25 تا 34 کیلو دارد در حالی که در ماده‌ها این میانگین ما بین 18 تا 25 کیلو است.

پوشش و رنگ :

پوشش سگ دالمیشن کوتاه ، نرم و لطیف و حسی شبیه به مخمل دارد. زمینه ی اصلی رنگ آنها سفید بوده و با خالهای سیاه یا قهوه ای پوشیده شده است. توله سگ دالمیشن ها به محض تولد سفید رنگ هستند و هنگامی که کمی سن آنها بالاتر رفت خال‌های روی بدنشان ظاهر می شود. برخی از توله ها هنگام تولد هیچ موی سفیدی ندارند و با توده ای از موهای سیاه یا قهوه ای که گویا به هم وصله شده اند پوشانده شده اند. این سگ ها در مسابقات شرکت داده نمی شوند اما این رنگ آمیزی منکر این که آنها سگ‌های دوست داشتنی ای هستند نمی‌شود. بعضی اوقات توله دالمیشن هایی به دنیا می‌آیند که دو رنگ خال روی بدن خود دارند این حالت نیز خارج از استاندارد های این نژاد است و نمی توانند در مسابقات شرکت داده شوند.

نیازهای اصلاح :

دالمیشن ها با وجود داشتن رنگ سفید ، سگ های فوق العاده تمیزی هستند. پوشش آنها دافع خاک است ، همچنین از این سگ آنچنان بویی استشمام نمی شود به گونه ای که آنها فقط هر چند ماه یکبار نیاز به حمام دارند. در حقیقت حمام کردن بیش از حد این سگ باعث از بین رفتن روغن دافع خاک روی بدن آنها می شود و باعث می شود که دیگر پوشش لطیف و نرم نداشته باشند. تنها برس کشیدن روزانه ی بدن آنها کفایت می کنند. گوش دالمیشن را به صورت هفتگی برای علائم ایجاد عفونت بررسی کنید. گوششان را با کمک یک تکه پنبه و یک ماده ی شوینده مورد تایید دامپزشک تمیز کنید. هفته ای یکبار دندان هایشان را جهت جلوگیری از جرم دندان و بیماری‌های لثه و عدم ایجاد بوی نامطبوع هنگام پارس کردن مسواک کنید. اگر در خارج از محیط خانه نیست تا به طور طبیعی ناخن هایش را کوتاه کند، ماهی یک بار ناخن های شان را کوتاه کنید. برای اینکه در انجام این کار به مشکل بر نخورید هنگامی که هنوز توله است پاهای آنها را لمس کنید تا به این کار عادت کنند و بعد ها در مقابل کوتاه کردن ناخن هایشان مقاومت نکنند.

تاریخچه :

دالمیشن جزء نژادهای است که به خاطر ظاهرش سریع تشخیص داده میشود ولی هنوز آگاهی از اصل و تبار شان جزء پر رمز و راز ترین ها است. مدل ها ، نقاشی ها، دست نوشته ها و حکاکی هایی که از دوران قدیم به دست آمده ، از این نظریه که دالمیشن برای اولین بار در اروپا، آسیا و آفریقا ظاهر شده است حمایت می کنند. نام این نژاد یکی از بزرگترین اسرار آن است. این نام برای اولین بار در سال ۱۷۹۱ توسط توماس بویک ساخته شد، در حالی که در زمان این نامگذاری هیچ سگ دالمیشنی در دالمیشا "Dalmatia" وجود نداشت. اولین سگ دالمیشن در سال ۱۹۳۰ توسط صاحب یک کشتی از انگلستان به دالمیشا که منطقه ای در طرف غرب یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک است و از سال ۱۸۱۵ تا ۱۹۱۹ یکی از ایالات کشور اتریش بود، برده شد و پس از آن در آنجا زندگی و پرورش یافت در حالی که قبلا به این نام نامگذاری شده بود. دالمیشا اولین خانه ی ثابت و پذیرفته شده ی این نژاد است. دالمیشن ها طیف وسیعی از خدمات را برای انسان انجام داده اند. آنها به عنوان سگ های جنگ و نگهبانان در مرزهای دالمیشا و کرواسی بوده اند، همچنین به عنوان سگ چوپان هم خدمت کرده اند. آنها شکارچیان و جستجوگرانه بسیار عالی حیوانات موذی هستند. همچنین در آتش نشانی هم نقش آفرینی کرده اند. از آنها برای شکار حیواناتی چون پرنده ها ، گراز و گوزن، تعقیب و جستجوی صید استفاده میکنند. همچنین بازیگران قابل اعتمادی در فیلم ها و صحنه ها هستند. هوش ذاتی این سگ و قدرت و فرمان پذیری بالای آن باعث شده که این نژاد تقریبا برای هر کاری که صاحبش از آن بخواهد مناسب باشد. شاید بتوان گفت که بالاترین استعداد دالمیشن به عنوان مربی ورزشی است. این را بیشتر در کشیدن و محافظت کردن اسب ها میبینیم. آنها به عنوان سگ همراهی کننده در جلو یا پشت گاریهایی که با اسب کشیده می‌شدند همچنین موتورهای قدیمی آتش نشانی نقش داشتند.اما در کل وظیفه آنها حمل و نقل کردن نبود، بلکه هدایت و مراقبت از حمل و نقل و همراهی کردن مسافران برای محافظت از آنها و اموالشان بود.

شخصیت : سگهای دالمیشن

، سگهایی چندمنظوره هستند که قادر به نگهبانی از یک خانه و یا حتی دامداری می باشند.سگی قادر به پیشرفته‌ترین حالت اطاعت و فرمانبرداری و یا به سادگی یک همدم و مصاحب وفادار خانوادگی. آنها دوست دارند در تمام فعالیت های خانوادگی صاحبش شریک باشد، چه در داخل خانه چه در خارج. آنها مسافرت کردن و بودن در ماشین در حین رانندگی را دوست دارند بسیار رفتار دوستانه چه با بزرگسالان و چه با کودکان دارند.

الزامات فعالیت :

دالمیشن ها سگهای چموش و پر جنب و جوشی هستند و برای تخلیه این انرژی نیاز به تمرین دارند. آنها به بیرون بودن از خانه ، پیاده روی ، دویدن، دوچرخه سواری و فعالیتهای چابکانه بسیار علاقه‌مند هستند به همین جهت اگر در آپارتمان زندگی می کنید باید شرایطی را برای تخلیه این انرژی برای آنها فراهم کنید. بازی کردن با کودکان را بسیار دوست دارند اما باید مراقب کودکان نوپا باشید چون می توانند صدمه ببینند.

آموزش و پرورش :

سگ دالمیشن سگ بسیار آموزش پذیری است. در حین آموزش باید مراقب باشیم که رفتار خشن نداشته باشیم چون باعث ایجاد ترس و وحشت در این نژاد و گرایش آن به خجالتی شدن می شود. پس از تسلط این سگ بر تمرینات پایه ، باید او را برای تمرینات و فوت و فن ها و مهارت های پیشرفته تر آماده کرد. آنها بسیار هوشمند هستند و سریعاً می‌توانند بر کارهای جدید مسلط شوند.

صفات رفتاری :

محبوبیت سگ دالمیشن با ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" کمپانی والت دیزنی فزونی یافت و باعث شد که بسیاری از خانواده ها به پرورش این سگ روی آورده و متاسفانه با استفاده از شیوه های نامتعارف موجب به وجود آمدن نژاد های غیر خالص با خط خونی های نامنظم شوند. به همین سبب گرچه این نژاد به داشتن یک زندگی عاطفی شناخته شده است ولی این خط خونی های ناخالص موجب پدیدار شدن مشکلات رفتاری و خلق و خویی، از جمله بیش‌فعالی و پرخاشگری شد. اگر در طول روز با دالمیشن به درستی تمرین نکنید و ذهن او را تحریک نکنید حتی اگر دالمیشنی باشد که به خوبی پرورش داده شده باشد ، می تواند به یک سگ مخرب بدل شود. علاوه بر این از آنجا که آنها بسیار صاحبانشان را دوست دارند اگر احساس اضطراب جدایی از صاحبشان در آنها تقویت شود می‌تواند منجر به تغییر خلق و خوی آنها گردد. تعهد به انجام حرکات ورزشی مناسب ، رمز داشتن یک دالمیشن سالم و خوشحال است.

معرفی :

این سگ نام خود را از ایالت دالمیشا "Dalmatia"، منطقه ای در قسمت غربی یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک برگرفته است. این سگ کم صدا و با وقار تنها نژادی است که به طور اختصاصی به عنوان سگ خالدار پرورش داده شده است. سگ دالمیشن بعد از انتشار داستان دودی اسمیت به نام "۱۰۱ سگ خالدار" و همچنین ساخت این فیلم در کمپانی والت دیزنی با همین عنوان توجه شایانی را به خود جلب کرد. سگ دالمیشن در سال ۱۸۸۸ توسط باشگاه آمریکایی Kennel به رسمیت شناخته شد و به عضویت گروه غیر ورزشی در آمد. میانگین امید به زندگی سگ

دالمیشن

بین ۱۱ تا ۱۳ سال است.

ظاهر :

کمپانی دیزنی با توجه به نسخه های زنده و متحرک و واقعی سگ دالمیشن، سیاست گذاری های لازم برای ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" را انجام داد. این سگ خالدار از یک لایه خز بسیار نرم و لطیف و براق پوشیده شده ، به گونه ای که هنگام لمس گوش ها و سر آنها، حسی شبیه به حس لمس یک پارچه مخملی دست می‌دهد. دارای دمی مخروطی شکل و نسبتاً بلند هستند. خالهای دالمیشن باید به طور واضح و مشخص بوده و نباید به صورت تکه ای یا به صورت لکه با هم ادغام شده باشند.

سایز و وزن :

ارتفاع نژاد سگ دالمیشن باید بین 48 تا 58.5 سانتیمتر باشد و در قوانین استاندارد سگ ها ،سگهایی که بلندتر و کوتاهتر از این میزان هستند رد صلاحیت می شوند. طول دالمیشن از سینه تا باسن باید با ارتفاع آن مطابقت داشته باشد. دالمیشن نر به طور معمول وزنی بین 25 تا 34 کیلو دارد در حالی که در ماده‌ها این میانگین ما بین 18 تا 25 کیلو است.

پوشش و رنگ :

پوشش سگ دالمیشن کوتاه ، نرم و لطیف و حسی شبیه به مخمل دارد. زمینه ی اصلی رنگ آنها سفید بوده و با خالهای سیاه یا قهوه ای پوشیده شده است. توله سگ دالمیشن ها به محض تولد سفید رنگ هستند و هنگامی که کمی سن آنها بالاتر رفت خال‌های روی بدنشان ظاهر می شود. برخی از توله ها هنگام تولد هیچ موی سفیدی ندارند و با توده ای از موهای سیاه یا قهوه ای که گویا به هم وصله شده اند پوشانده شده اند. این سگ ها در مسابقات شرکت داده نمی شوند اما این رنگ آمیزی منکر این که آنها سگ‌های دوست داشتنی ای هستند نمی‌شود. بعضی اوقات توله دالمیشن هایی به دنیا می‌آیند که دو رنگ خال روی بدن خود دارند این حالت نیز خارج از استاندارد های این نژاد است و نمی توانند در مسابقات شرکت داده شوند.

نیازهای اصلاح :

دالمیشن ها با وجود داشتن رنگ سفید ، سگ های فوق العاده تمیزی هستند. پوشش آنها دافع خاک است ، همچنین از این سگ آنچنان بویی استشمام نمی شود به گونه ای که آنها فقط هر چند ماه یکبار نیاز به حمام دارند. در حقیقت حمام کردن بیش از حد این سگ باعث از بین رفتن روغن دافع خاک روی بدن آنها می شود و باعث می شود که دیگر پوشش لطیف و نرم نداشته باشند. تنها برس کشیدن روزانه ی بدن آنها کفایت می کنند. گوش دالمیشن را به صورت هفتگی برای علائم ایجاد عفونت بررسی کنید. گوششان را با کمک یک تکه پنبه و یک ماده ی شوینده مورد تایید دامپزشک تمیز کنید. هفته ای یکبار دندان هایشان را جهت جلوگیری از جرم دندان و بیماری‌های لثه و عدم ایجاد بوی نامطبوع هنگام پارس کردن مسواک کنید. اگر در خارج از محیط خانه نیست تا به طور طبیعی ناخن هایش را کوتاه کند، ماهی یک بار ناخن های شان را کوتاه کنید. برای اینکه در انجام این کار به مشکل بر نخورید هنگامی که هنوز توله است پاهای آنها را لمس کنید تا به این کار عادت کنند و بعد ها در مقابل کوتاه کردن ناخن هایشان مقاومت نکنند.

تاریخچه :

دالمیشن جزء نژادهای است که به خاطر ظاهرش سریع تشخیص داده میشود ولی هنوز آگاهی از اصل و تبار شان جزء پر رمز و راز ترین ها است. مدل ها ، نقاشی ها، دست نوشته ها و حکاکی هایی که از دوران قدیم به دست آمده ، از این نظریه که دالمیشن برای اولین بار در اروپا، آسیا و آفریقا ظاهر شده است حمایت می کنند. نام این نژاد یکی از بزرگترین اسرار آن است. این نام برای اولین بار در سال ۱۷۹۱ توسط توماس بویک ساخته شد، در حالی که در زمان این نامگذاری هیچ سگ دالمیشنی در دالمیشا "Dalmatia" وجود نداشت. اولین سگ دالمیشن در سال ۱۹۳۰ توسط صاحب یک کشتی از انگلستان به دالمیشا که منطقه ای در طرف غرب یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک است و از سال ۱۸۱۵ تا ۱۹۱۹ یکی از ایالات کشور اتریش بود، برده شد و پس از آن در آنجا زندگی و پرورش یافت در حالی که قبلا به این نام نامگذاری شده بود. دالمیشا اولین خانه ی ثابت و پذیرفته شده ی این نژاد است. دالمیشن ها طیف وسیعی از خدمات را برای انسان انجام داده اند. آنها به عنوان سگ های جنگ و نگهبانان در مرزهای دالمیشا و کرواسی بوده اند، همچنین به عنوان سگ چوپان هم خدمت کرده اند. آنها شکارچیان و جستجوگرانه بسیار عالی حیوانات موذی هستند. همچنین در آتش نشانی هم نقش آفرینی کرده اند. از آنها برای شکار حیواناتی چون پرنده ها ، گراز و گوزن، تعقیب و جستجوی صید استفاده میکنند. همچنین بازیگران قابل اعتمادی در فیلم ها و صحنه ها هستند. هوش ذاتی این سگ و قدرت و فرمان پذیری بالای آن باعث شده که این نژاد تقریبا برای هر کاری که صاحبش از آن بخواهد مناسب باشد. شاید بتوان گفت که بالاترین استعداد دالمیشن به عنوان مربی ورزشی است. این را بیشتر در کشیدن و محافظت کردن اسب ها میبینیم. آنها به عنوان سگ همراهی کننده در جلو یا پشت گاریهایی که با اسب کشیده می‌شدند همچنین موتورهای قدیمی آتش نشانی نقش داشتند.اما در کل وظیفه آنها حمل و نقل کردن نبود، بلکه هدایت و مراقبت از حمل و نقل و همراهی کردن مسافران برای محافظت از آنها و اموالشان بود.

شخصیت : سگهای دالمیشن

، سگهایی چندمنظوره هستند که قادر به نگهبانی از یک خانه و یا حتی دامداری می باشند.سگی قادر به پیشرفته‌ترین حالت اطاعت و فرمانبرداری و یا به سادگی یک همدم و مصاحب وفادار خانوادگی. آنها دوست دارند در تمام فعالیت های خانوادگی صاحبش شریک باشد، چه در داخل خانه چه در خارج. آنها مسافرت کردن و بودن در ماشین در حین رانندگی را دوست دارند بسیار رفتار دوستانه چه با بزرگسالان و چه با کودکان دارند.

الزامات فعالیت :

دالمیشن ها سگهای چموش و پر جنب و جوشی هستند و برای تخلیه این انرژی نیاز به تمرین دارند. آنها به بیرون بودن از خانه ، پیاده روی ، دویدن، دوچرخه سواری و فعالیتهای چابکانه بسیار علاقه‌مند هستند به همین جهت اگر در آپارتمان زندگی می کنید باید شرایطی را برای تخلیه این انرژی برای آنها فراهم کنید. بازی کردن با کودکان را بسیار دوست دارند اما باید مراقب کودکان نوپا باشید چون می توانند صدمه ببینند.

آموزش و پرورش :

سگ دالمیشن سگ بسیار آموزش پذیری است. در حین آموزش باید مراقب باشیم که رفتار خشن نداشته باشیم چون باعث ایجاد ترس و وحشت در این نژاد و گرایش آن به خجالتی شدن می شود. پس از تسلط این سگ بر تمرینات پایه ، باید او را برای تمرینات و فوت و فن ها و مهارت های پیشرفته تر آماده کرد. آنها بسیار هوشمند هستند و سریعاً می‌توانند بر کارهای جدید مسلط شوند.

صفات رفتاری :

محبوبیت سگ دالمیشن با ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" کمپانی والت دیزنی فزونی یافت و باعث شد که بسیاری از خانواده ها به پرورش این سگ روی آورده و متاسفانه با استفاده از شیوه های نامتعارف موجب به وجود آمدن نژاد های غیر خالص با خط خونی های نامنظم شوند. به همین سبب گرچه این نژاد به داشتن یک زندگی عاطفی شناخته شده است ولی این خط خونی های ناخالص موجب پدیدار شدن مشکلات رفتاری و خلق و خویی، از جمله بیش‌فعالی و پرخاشگری شد. اگر در طول روز با دالمیشن به درستی تمرین نکنید و ذهن او را تحریک نکنید حتی اگر دالمیشنی باشد که به خوبی پرورش داده شده باشد ، می تواند به یک سگ مخرب بدل شود. علاوه بر این از آنجا که آنها بسیار صاحبانشان را دوست دارند اگر احساس اضطراب جدایی از صاحبشان در آنها تقویت شود می‌تواند منجر به تغییر خلق و خوی آنها گردد. تعهد به انجام حرکات ورزشی مناسب ، رمز داشتن یک دالمیشن سالم و خوشحال است.

معرفی :

این سگ نام خود را از ایالت دالمیشا "Dalmatia"، منطقه ای در قسمت غربی یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک برگرفته است. این سگ کم صدا و با وقار تنها نژادی است که به طور اختصاصی به عنوان سگ خالدار پرورش داده شده است. سگ دالمیشن بعد از انتشار داستان دودی اسمیت به نام "۱۰۱ سگ خالدار" و همچنین ساخت این فیلم در کمپانی والت دیزنی با همین عنوان توجه شایانی را به خود جلب کرد. سگ دالمیشن در سال ۱۸۸۸ توسط باشگاه آمریکایی Kennel به رسمیت شناخته شد و به عضویت گروه غیر ورزشی در آمد. میانگین امید به زندگی سگ

دالمیشن

بین ۱۱ تا ۱۳ سال است.

ظاهر :

کمپانی دیزنی با توجه به نسخه های زنده و متحرک و واقعی سگ دالمیشن، سیاست گذاری های لازم برای ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" را انجام داد. این سگ خالدار از یک لایه خز بسیار نرم و لطیف و براق پوشیده شده ، به گونه ای که هنگام لمس گوش ها و سر آنها، حسی شبیه به حس لمس یک پارچه مخملی دست می‌دهد. دارای دمی مخروطی شکل و نسبتاً بلند هستند. خالهای دالمیشن باید به طور واضح و مشخص بوده و نباید به صورت تکه ای یا به صورت لکه با هم ادغام شده باشند.

سایز و وزن :

ارتفاع نژاد سگ دالمیشن باید بین 48 تا 58.5 سانتیمتر باشد و در قوانین استاندارد سگ ها ،سگهایی که بلندتر و کوتاهتر از این میزان هستند رد صلاحیت می شوند. طول دالمیشن از سینه تا باسن باید با ارتفاع آن مطابقت داشته باشد. دالمیشن نر به طور معمول وزنی بین 25 تا 34 کیلو دارد در حالی که در ماده‌ها این میانگین ما بین 18 تا 25 کیلو است.

پوشش و رنگ :

پوشش سگ دالمیشن کوتاه ، نرم و لطیف و حسی شبیه به مخمل دارد. زمینه ی اصلی رنگ آنها سفید بوده و با خالهای سیاه یا قهوه ای پوشیده شده است. توله سگ دالمیشن ها به محض تولد سفید رنگ هستند و هنگامی که کمی سن آنها بالاتر رفت خال‌های روی بدنشان ظاهر می شود. برخی از توله ها هنگام تولد هیچ موی سفیدی ندارند و با توده ای از موهای سیاه یا قهوه ای که گویا به هم وصله شده اند پوشانده شده اند. این سگ ها در مسابقات شرکت داده نمی شوند اما این رنگ آمیزی منکر این که آنها سگ‌های دوست داشتنی ای هستند نمی‌شود. بعضی اوقات توله دالمیشن هایی به دنیا می‌آیند که دو رنگ خال روی بدن خود دارند این حالت نیز خارج از استاندارد های این نژاد است و نمی توانند در مسابقات شرکت داده شوند.

نیازهای اصلاح :

دالمیشن ها با وجود داشتن رنگ سفید ، سگ های فوق العاده تمیزی هستند. پوشش آنها دافع خاک است ، همچنین از این سگ آنچنان بویی استشمام نمی شود به گونه ای که آنها فقط هر چند ماه یکبار نیاز به حمام دارند. در حقیقت حمام کردن بیش از حد این سگ باعث از بین رفتن روغن دافع خاک روی بدن آنها می شود و باعث می شود که دیگر پوشش لطیف و نرم نداشته باشند. تنها برس کشیدن روزانه ی بدن آنها کفایت می کنند. گوش دالمیشن را به صورت هفتگی برای علائم ایجاد عفونت بررسی کنید. گوششان را با کمک یک تکه پنبه و یک ماده ی شوینده مورد تایید دامپزشک تمیز کنید. هفته ای یکبار دندان هایشان را جهت جلوگیری از جرم دندان و بیماری‌های لثه و عدم ایجاد بوی نامطبوع هنگام پارس کردن مسواک کنید. اگر در خارج از محیط خانه نیست تا به طور طبیعی ناخن هایش را کوتاه کند، ماهی یک بار ناخن های شان را کوتاه کنید. برای اینکه در انجام این کار به مشکل بر نخورید هنگامی که هنوز توله است پاهای آنها را لمس کنید تا به این کار عادت کنند و بعد ها در مقابل کوتاه کردن ناخن هایشان مقاومت نکنند.

تاریخچه :

دالمیشن جزء نژادهای است که به خاطر ظاهرش سریع تشخیص داده میشود ولی هنوز آگاهی از اصل و تبار شان جزء پر رمز و راز ترین ها است. مدل ها ، نقاشی ها، دست نوشته ها و حکاکی هایی که از دوران قدیم به دست آمده ، از این نظریه که دالمیشن برای اولین بار در اروپا، آسیا و آفریقا ظاهر شده است حمایت می کنند. نام این نژاد یکی از بزرگترین اسرار آن است. این نام برای اولین بار در سال ۱۷۹۱ توسط توماس بویک ساخته شد، در حالی که در زمان این نامگذاری هیچ سگ دالمیشنی در دالمیشا "Dalmatia" وجود نداشت. اولین سگ دالمیشن در سال ۱۹۳۰ توسط صاحب یک کشتی از انگلستان به دالمیشا که منطقه ای در طرف غرب یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک است و از سال ۱۸۱۵ تا ۱۹۱۹ یکی از ایالات کشور اتریش بود، برده شد و پس از آن در آنجا زندگی و پرورش یافت در حالی که قبلا به این نام نامگذاری شده بود. دالمیشا اولین خانه ی ثابت و پذیرفته شده ی این نژاد است. دالمیشن ها طیف وسیعی از خدمات را برای انسان انجام داده اند. آنها به عنوان سگ های جنگ و نگهبانان در مرزهای دالمیشا و کرواسی بوده اند، همچنین به عنوان سگ چوپان هم خدمت کرده اند. آنها شکارچیان و جستجوگرانه بسیار عالی حیوانات موذی هستند. همچنین در آتش نشانی هم نقش آفرینی کرده اند. از آنها برای شکار حیواناتی چون پرنده ها ، گراز و گوزن، تعقیب و جستجوی صید استفاده میکنند. همچنین بازیگران قابل اعتمادی در فیلم ها و صحنه ها هستند. هوش ذاتی این سگ و قدرت و فرمان پذیری بالای آن باعث شده که این نژاد تقریبا برای هر کاری که صاحبش از آن بخواهد مناسب باشد. شاید بتوان گفت که بالاترین استعداد دالمیشن به عنوان مربی ورزشی است. این را بیشتر در کشیدن و محافظت کردن اسب ها میبینیم. آنها به عنوان سگ همراهی کننده در جلو یا پشت گاریهایی که با اسب کشیده می‌شدند همچنین موتورهای قدیمی آتش نشانی نقش داشتند.اما در کل وظیفه آنها حمل و نقل کردن نبود، بلکه هدایت و مراقبت از حمل و نقل و همراهی کردن مسافران برای محافظت از آنها و اموالشان بود.

شخصیت : سگهای دالمیشن

، سگهایی چندمنظوره هستند که قادر به نگهبانی از یک خانه و یا حتی دامداری می باشند.سگی قادر به پیشرفته‌ترین حالت اطاعت و فرمانبرداری و یا به سادگی یک همدم و مصاحب وفادار خانوادگی. آنها دوست دارند در تمام فعالیت های خانوادگی صاحبش شریک باشد، چه در داخل خانه چه در خارج. آنها مسافرت کردن و بودن در ماشین در حین رانندگی را دوست دارند بسیار رفتار دوستانه چه با بزرگسالان و چه با کودکان دارند.

الزامات فعالیت :

دالمیشن ها سگهای چموش و پر جنب و جوشی هستند و برای تخلیه این انرژی نیاز به تمرین دارند. آنها به بیرون بودن از خانه ، پیاده روی ، دویدن، دوچرخه سواری و فعالیتهای چابکانه بسیار علاقه‌مند هستند به همین جهت اگر در آپارتمان زندگی می کنید باید شرایطی را برای تخلیه این انرژی برای آنها فراهم کنید. بازی کردن با کودکان را بسیار دوست دارند اما باید مراقب کودکان نوپا باشید چون می توانند صدمه ببینند.

آموزش و پرورش :

سگ دالمیشن سگ بسیار آموزش پذیری است. در حین آموزش باید مراقب باشیم که رفتار خشن نداشته باشیم چون باعث ایجاد ترس و وحشت در این نژاد و گرایش آن به خجالتی شدن می شود. پس از تسلط این سگ بر تمرینات پایه ، باید او را برای تمرینات و فوت و فن ها و مهارت های پیشرفته تر آماده کرد. آنها بسیار هوشمند هستند و سریعاً می‌توانند بر کارهای جدید مسلط شوند.

صفات رفتاری :

محبوبیت سگ دالمیشن با ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" کمپانی والت دیزنی فزونی یافت و باعث شد که بسیاری از خانواده ها به پرورش این سگ روی آورده و متاسفانه با استفاده از شیوه های نامتعارف موجب به وجود آمدن نژاد های غیر خالص با خط خونی های نامنظم شوند. به همین سبب گرچه این نژاد به داشتن یک زندگی عاطفی شناخته شده است ولی این خط خونی های ناخالص موجب پدیدار شدن مشکلات رفتاری و خلق و خویی، از جمله بیش‌فعالی و پرخاشگری شد. اگر در طول روز با دالمیشن به درستی تمرین نکنید و ذهن او را تحریک نکنید حتی اگر دالمیشنی باشد که به خوبی پرورش داده شده باشد ، می تواند به یک سگ مخرب بدل شود. علاوه بر این از آنجا که آنها بسیار صاحبانشان را دوست دارند اگر احساس اضطراب جدایی از صاحبشان در آنها تقویت شود می‌تواند منجر به تغییر خلق و خوی آنها گردد. تعهد به انجام حرکات ورزشی مناسب ، رمز داشتن یک دالمیشن سالم و خوشحال است.

معرفی :

این سگ نام خود را از ایالت دالمیشا "Dalmatia"، منطقه ای در قسمت غربی یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک برگرفته است. این سگ کم صدا و با وقار تنها نژادی است که به طور اختصاصی به عنوان سگ خالدار پرورش داده شده است. سگ دالمیشن بعد از انتشار داستان دودی اسمیت به نام "۱۰۱ سگ خالدار" و همچنین ساخت این فیلم در کمپانی والت دیزنی با همین عنوان توجه شایانی را به خود جلب کرد. سگ دالمیشن در سال ۱۸۸۸ توسط باشگاه آمریکایی Kennel به رسمیت شناخته شد و به عضویت گروه غیر ورزشی در آمد. میانگین امید به زندگی سگ

دالمیشن

بین ۱۱ تا ۱۳ سال است.

ظاهر :

کمپانی دیزنی با توجه به نسخه های زنده و متحرک و واقعی سگ دالمیشن، سیاست گذاری های لازم برای ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" را انجام داد. این سگ خالدار از یک لایه خز بسیار نرم و لطیف و براق پوشیده شده ، به گونه ای که هنگام لمس گوش ها و سر آنها، حسی شبیه به حس لمس یک پارچه مخملی دست می‌دهد. دارای دمی مخروطی شکل و نسبتاً بلند هستند. خالهای دالمیشن باید به طور واضح و مشخص بوده و نباید به صورت تکه ای یا به صورت لکه با هم ادغام شده باشند.

سایز و وزن :

ارتفاع نژاد سگ دالمیشن باید بین 48 تا 58.5 سانتیمتر باشد و در قوانین استاندارد سگ ها ،سگهایی که بلندتر و کوتاهتر از این میزان هستند رد صلاحیت می شوند. طول دالمیشن از سینه تا باسن باید با ارتفاع آن مطابقت داشته باشد. دالمیشن نر به طور معمول وزنی بین 25 تا 34 کیلو دارد در حالی که در ماده‌ها این میانگین ما بین 18 تا 25 کیلو است.

پوشش و رنگ :

پوشش سگ دالمیشن کوتاه ، نرم و لطیف و حسی شبیه به مخمل دارد. زمینه ی اصلی رنگ آنها سفید بوده و با خالهای سیاه یا قهوه ای پوشیده شده است. توله سگ دالمیشن ها به محض تولد سفید رنگ هستند و هنگامی که کمی سن آنها بالاتر رفت خال‌های روی بدنشان ظاهر می شود. برخی از توله ها هنگام تولد هیچ موی سفیدی ندارند و با توده ای از موهای سیاه یا قهوه ای که گویا به هم وصله شده اند پوشانده شده اند. این سگ ها در مسابقات شرکت داده نمی شوند اما این رنگ آمیزی منکر این که آنها سگ‌های دوست داشتنی ای هستند نمی‌شود. بعضی اوقات توله دالمیشن هایی به دنیا می‌آیند که دو رنگ خال روی بدن خود دارند این حالت نیز خارج از استاندارد های این نژاد است و نمی توانند در مسابقات شرکت داده شوند.

نیازهای اصلاح :

دالمیشن ها با وجود داشتن رنگ سفید ، سگ های فوق العاده تمیزی هستند. پوشش آنها دافع خاک است ، همچنین از این سگ آنچنان بویی استشمام نمی شود به گونه ای که آنها فقط هر چند ماه یکبار نیاز به حمام دارند. در حقیقت حمام کردن بیش از حد این سگ باعث از بین رفتن روغن دافع خاک روی بدن آنها می شود و باعث می شود که دیگر پوشش لطیف و نرم نداشته باشند. تنها برس کشیدن روزانه ی بدن آنها کفایت می کنند. گوش دالمیشن را به صورت هفتگی برای علائم ایجاد عفونت بررسی کنید. گوششان را با کمک یک تکه پنبه و یک ماده ی شوینده مورد تایید دامپزشک تمیز کنید. هفته ای یکبار دندان هایشان را جهت جلوگیری از جرم دندان و بیماری‌های لثه و عدم ایجاد بوی نامطبوع هنگام پارس کردن مسواک کنید. اگر در خارج از محیط خانه نیست تا به طور طبیعی ناخن هایش را کوتاه کند، ماهی یک بار ناخن های شان را کوتاه کنید. برای اینکه در انجام این کار به مشکل بر نخورید هنگامی که هنوز توله است پاهای آنها را لمس کنید تا به این کار عادت کنند و بعد ها در مقابل کوتاه کردن ناخن هایشان مقاومت نکنند.

تاریخچه :

دالمیشن جزء نژادهای است که به خاطر ظاهرش سریع تشخیص داده میشود ولی هنوز آگاهی از اصل و تبار شان جزء پر رمز و راز ترین ها است. مدل ها ، نقاشی ها، دست نوشته ها و حکاکی هایی که از دوران قدیم به دست آمده ، از این نظریه که دالمیشن برای اولین بار در اروپا، آسیا و آفریقا ظاهر شده است حمایت می کنند. نام این نژاد یکی از بزرگترین اسرار آن است. این نام برای اولین بار در سال ۱۷۹۱ توسط توماس بویک ساخته شد، در حالی که در زمان این نامگذاری هیچ سگ دالمیشنی در دالمیشا "Dalmatia" وجود نداشت. اولین سگ دالمیشن در سال ۱۹۳۰ توسط صاحب یک کشتی از انگلستان به دالمیشا که منطقه ای در طرف غرب یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک است و از سال ۱۸۱۵ تا ۱۹۱۹ یکی از ایالات کشور اتریش بود، برده شد و پس از آن در آنجا زندگی و پرورش یافت در حالی که قبلا به این نام نامگذاری شده بود. دالمیشا اولین خانه ی ثابت و پذیرفته شده ی این نژاد است. دالمیشن ها طیف وسیعی از خدمات را برای انسان انجام داده اند. آنها به عنوان سگ های جنگ و نگهبانان در مرزهای دالمیشا و کرواسی بوده اند، همچنین به عنوان سگ چوپان هم خدمت کرده اند. آنها شکارچیان و جستجوگرانه بسیار عالی حیوانات موذی هستند. همچنین در آتش نشانی هم نقش آفرینی کرده اند. از آنها برای شکار حیواناتی چون پرنده ها ، گراز و گوزن، تعقیب و جستجوی صید استفاده میکنند. همچنین بازیگران قابل اعتمادی در فیلم ها و صحنه ها هستند. هوش ذاتی این سگ و قدرت و فرمان پذیری بالای آن باعث شده که این نژاد تقریبا برای هر کاری که صاحبش از آن بخواهد مناسب باشد. شاید بتوان گفت که بالاترین استعداد دالمیشن به عنوان مربی ورزشی است. این را بیشتر در کشیدن و محافظت کردن اسب ها میبینیم. آنها به عنوان سگ همراهی کننده در جلو یا پشت گاریهایی که با اسب کشیده می‌شدند همچنین موتورهای قدیمی آتش نشانی نقش داشتند.اما در کل وظیفه آنها حمل و نقل کردن نبود، بلکه هدایت و مراقبت از حمل و نقل و همراهی کردن مسافران برای محافظت از آنها و اموالشان بود.

شخصیت : سگهای دالمیشن

، سگهایی چندمنظوره هستند که قادر به نگهبانی از یک خانه و یا حتی دامداری می باشند.سگی قادر به پیشرفته‌ترین حالت اطاعت و فرمانبرداری و یا به سادگی یک همدم و مصاحب وفادار خانوادگی. آنها دوست دارند در تمام فعالیت های خانوادگی صاحبش شریک باشد، چه در داخل خانه چه در خارج. آنها مسافرت کردن و بودن در ماشین در حین رانندگی را دوست دارند بسیار رفتار دوستانه چه با بزرگسالان و چه با کودکان دارند.

الزامات فعالیت :

دالمیشن ها سگهای چموش و پر جنب و جوشی هستند و برای تخلیه این انرژی نیاز به تمرین دارند. آنها به بیرون بودن از خانه ، پیاده روی ، دویدن، دوچرخه سواری و فعالیتهای چابکانه بسیار علاقه‌مند هستند به همین جهت اگر در آپارتمان زندگی می کنید باید شرایطی را برای تخلیه این انرژی برای آنها فراهم کنید. بازی کردن با کودکان را بسیار دوست دارند اما باید مراقب کودکان نوپا باشید چون می توانند صدمه ببینند.

آموزش و پرورش :

سگ دالمیشن سگ بسیار آموزش پذیری است. در حین آموزش باید مراقب باشیم که رفتار خشن نداشته باشیم چون باعث ایجاد ترس و وحشت در این نژاد و گرایش آن به خجالتی شدن می شود. پس از تسلط این سگ بر تمرینات پایه ، باید او را برای تمرینات و فوت و فن ها و مهارت های پیشرفته تر آماده کرد. آنها بسیار هوشمند هستند و سریعاً می‌توانند بر کارهای جدید مسلط شوند.

صفات رفتاری :

محبوبیت سگ دالمیشن با ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" کمپانی والت دیزنی فزونی یافت و باعث شد که بسیاری از خانواده ها به پرورش این سگ روی آورده و متاسفانه با استفاده از شیوه های نامتعارف موجب به وجود آمدن نژاد های غیر خالص با خط خونی های نامنظم شوند. به همین سبب گرچه این نژاد به داشتن یک زندگی عاطفی شناخته شده است ولی این خط خونی های ناخالص موجب پدیدار شدن مشکلات رفتاری و خلق و خویی، از جمله بیش‌فعالی و پرخاشگری شد. اگر در طول روز با دالمیشن به درستی تمرین نکنید و ذهن او را تحریک نکنید حتی اگر دالمیشنی باشد که به خوبی پرورش داده شده باشد ، می تواند به یک سگ مخرب بدل شود. علاوه بر این از آنجا که آنها بسیار صاحبانشان را دوست دارند اگر احساس اضطراب جدایی از صاحبشان در آنها تقویت شود می‌تواند منجر به تغییر خلق و خوی آنها گردد. تعهد به انجام حرکات ورزشی مناسب ، رمز داشتن یک دالمیشن سالم و خوشحال است.

معرفی :

این سگ نام خود را از ایالت دالمیشا "Dalmatia"، منطقه ای در قسمت غربی یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک برگرفته است. این سگ کم صدا و با وقار تنها نژادی است که به طور اختصاصی به عنوان سگ خالدار پرورش داده شده است. سگ دالمیشن بعد از انتشار داستان دودی اسمیت به نام "۱۰۱ سگ خالدار" و همچنین ساخت این فیلم در کمپانی والت دیزنی با همین عنوان توجه شایانی را به خود جلب کرد. سگ دالمیشن در سال ۱۸۸۸ توسط باشگاه آمریکایی Kennel به رسمیت شناخته شد و به عضویت گروه غیر ورزشی در آمد. میانگین امید به زندگی سگ

دالمیشن

بین ۱۱ تا ۱۳ سال است.

ظاهر :

کمپانی دیزنی با توجه به نسخه های زنده و متحرک و واقعی سگ دالمیشن، سیاست گذاری های لازم برای ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" را انجام داد. این سگ خالدار از یک لایه خز بسیار نرم و لطیف و براق پوشیده شده ، به گونه ای که هنگام لمس گوش ها و سر آنها، حسی شبیه به حس لمس یک پارچه مخملی دست می‌دهد. دارای دمی مخروطی شکل و نسبتاً بلند هستند. خالهای دالمیشن باید به طور واضح و مشخص بوده و نباید به صورت تکه ای یا به صورت لکه با هم ادغام شده باشند.

سایز و وزن :

ارتفاع نژاد سگ دالمیشن باید بین 48 تا 58.5 سانتیمتر باشد و در قوانین استاندارد سگ ها ،سگهایی که بلندتر و کوتاهتر از این میزان هستند رد صلاحیت می شوند. طول دالمیشن از سینه تا باسن باید با ارتفاع آن مطابقت داشته باشد. دالمیشن نر به طور معمول وزنی بین 25 تا 34 کیلو دارد در حالی که در ماده‌ها این میانگین ما بین 18 تا 25 کیلو است.

پوشش و رنگ :

پوشش سگ دالمیشن کوتاه ، نرم و لطیف و حسی شبیه به مخمل دارد. زمینه ی اصلی رنگ آنها سفید بوده و با خالهای سیاه یا قهوه ای پوشیده شده است. توله سگ دالمیشن ها به محض تولد سفید رنگ هستند و هنگامی که کمی سن آنها بالاتر رفت خال‌های روی بدنشان ظاهر می شود. برخی از توله ها هنگام تولد هیچ موی سفیدی ندارند و با توده ای از موهای سیاه یا قهوه ای که گویا به هم وصله شده اند پوشانده شده اند. این سگ ها در مسابقات شرکت داده نمی شوند اما این رنگ آمیزی منکر این که آنها سگ‌های دوست داشتنی ای هستند نمی‌شود. بعضی اوقات توله دالمیشن هایی به دنیا می‌آیند که دو رنگ خال روی بدن خود دارند این حالت نیز خارج از استاندارد های این نژاد است و نمی توانند در مسابقات شرکت داده شوند.

نیازهای اصلاح :

دالمیشن ها با وجود داشتن رنگ سفید ، سگ های فوق العاده تمیزی هستند. پوشش آنها دافع خاک است ، همچنین از این سگ آنچنان بویی استشمام نمی شود به گونه ای که آنها فقط هر چند ماه یکبار نیاز به حمام دارند. در حقیقت حمام کردن بیش از حد این سگ باعث از بین رفتن روغن دافع خاک روی بدن آنها می شود و باعث می شود که دیگر پوشش لطیف و نرم نداشته باشند. تنها برس کشیدن روزانه ی بدن آنها کفایت می کنند. گوش دالمیشن را به صورت هفتگی برای علائم ایجاد عفونت بررسی کنید. گوششان را با کمک یک تکه پنبه و یک ماده ی شوینده مورد تایید دامپزشک تمیز کنید. هفته ای یکبار دندان هایشان را جهت جلوگیری از جرم دندان و بیماری‌های لثه و عدم ایجاد بوی نامطبوع هنگام پارس کردن مسواک کنید. اگر در خارج از محیط خانه نیست تا به طور طبیعی ناخن هایش را کوتاه کند، ماهی یک بار ناخن های شان را کوتاه کنید. برای اینکه در انجام این کار به مشکل بر نخورید هنگامی که هنوز توله است پاهای آنها را لمس کنید تا به این کار عادت کنند و بعد ها در مقابل کوتاه کردن ناخن هایشان مقاومت نکنند.

تاریخچه :

دالمیشن جزء نژادهای است که به خاطر ظاهرش سریع تشخیص داده میشود ولی هنوز آگاهی از اصل و تبار شان جزء پر رمز و راز ترین ها است. مدل ها ، نقاشی ها، دست نوشته ها و حکاکی هایی که از دوران قدیم به دست آمده ، از این نظریه که دالمیشن برای اولین بار در اروپا، آسیا و آفریقا ظاهر شده است حمایت می کنند. نام این نژاد یکی از بزرگترین اسرار آن است. این نام برای اولین بار در سال ۱۷۹۱ توسط توماس بویک ساخته شد، در حالی که در زمان این نامگذاری هیچ سگ دالمیشنی در دالمیشا "Dalmatia" وجود نداشت. اولین سگ دالمیشن در سال ۱۹۳۰ توسط صاحب یک کشتی از انگلستان به دالمیشا که منطقه ای در طرف غرب یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک است و از سال ۱۸۱۵ تا ۱۹۱۹ یکی از ایالات کشور اتریش بود، برده شد و پس از آن در آنجا زندگی و پرورش یافت در حالی که قبلا به این نام نامگذاری شده بود. دالمیشا اولین خانه ی ثابت و پذیرفته شده ی این نژاد است. دالمیشن ها طیف وسیعی از خدمات را برای انسان انجام داده اند. آنها به عنوان سگ های جنگ و نگهبانان در مرزهای دالمیشا و کرواسی بوده اند، همچنین به عنوان سگ چوپان هم خدمت کرده اند. آنها شکارچیان و جستجوگرانه بسیار عالی حیوانات موذی هستند. همچنین در آتش نشانی هم نقش آفرینی کرده اند. از آنها برای شکار حیواناتی چون پرنده ها ، گراز و گوزن، تعقیب و جستجوی صید استفاده میکنند. همچنین بازیگران قابل اعتمادی در فیلم ها و صحنه ها هستند. هوش ذاتی این سگ و قدرت و فرمان پذیری بالای آن باعث شده که این نژاد تقریبا برای هر کاری که صاحبش از آن بخواهد مناسب باشد. شاید بتوان گفت که بالاترین استعداد دالمیشن به عنوان مربی ورزشی است. این را بیشتر در کشیدن و محافظت کردن اسب ها میبینیم. آنها به عنوان سگ همراهی کننده در جلو یا پشت گاریهایی که با اسب کشیده می‌شدند همچنین موتورهای قدیمی آتش نشانی نقش داشتند.اما در کل وظیفه آنها حمل و نقل کردن نبود، بلکه هدایت و مراقبت از حمل و نقل و همراهی کردن مسافران برای محافظت از آنها و اموالشان بود.

شخصیت : سگهای دالمیشن

، سگهایی چندمنظوره هستند که قادر به نگهبانی از یک خانه و یا حتی دامداری می باشند.سگی قادر به پیشرفته‌ترین حالت اطاعت و فرمانبرداری و یا به سادگی یک همدم و مصاحب وفادار خانوادگی. آنها دوست دارند در تمام فعالیت های خانوادگی صاحبش شریک باشد، چه در داخل خانه چه در خارج. آنها مسافرت کردن و بودن در ماشین در حین رانندگی را دوست دارند بسیار رفتار دوستانه چه با بزرگسالان و چه با کودکان دارند.

الزامات فعالیت :

دالمیشن ها سگهای چموش و پر جنب و جوشی هستند و برای تخلیه این انرژی نیاز به تمرین دارند. آنها به بیرون بودن از خانه ، پیاده روی ، دویدن، دوچرخه سواری و فعالیتهای چابکانه بسیار علاقه‌مند هستند به همین جهت اگر در آپارتمان زندگی می کنید باید شرایطی را برای تخلیه این انرژی برای آنها فراهم کنید. بازی کردن با کودکان را بسیار دوست دارند اما باید مراقب کودکان نوپا باشید چون می توانند صدمه ببینند.

آموزش و پرورش :

سگ دالمیشن سگ بسیار آموزش پذیری است. در حین آموزش باید مراقب باشیم که رفتار خشن نداشته باشیم چون باعث ایجاد ترس و وحشت در این نژاد و گرایش آن به خجالتی شدن می شود. پس از تسلط این سگ بر تمرینات پایه ، باید او را برای تمرینات و فوت و فن ها و مهارت های پیشرفته تر آماده کرد. آنها بسیار هوشمند هستند و سریعاً می‌توانند بر کارهای جدید مسلط شوند.

صفات رفتاری :

محبوبیت سگ دالمیشن با ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" کمپانی والت دیزنی فزونی یافت و باعث شد که بسیاری از خانواده ها به پرورش این سگ روی آورده و متاسفانه با استفاده از شیوه های نامتعارف موجب به وجود آمدن نژاد های غیر خالص با خط خونی های نامنظم شوند. به همین سبب گرچه این نژاد به داشتن یک زندگی عاطفی شناخته شده است ولی این خط خونی های ناخالص موجب پدیدار شدن مشکلات رفتاری و خلق و خویی، از جمله بیش‌فعالی و پرخاشگری شد. اگر در طول روز با دالمیشن به درستی تمرین نکنید و ذهن او را تحریک نکنید حتی اگر دالمیشنی باشد که به خوبی پرورش داده شده باشد ، می تواند به یک سگ مخرب بدل شود. علاوه بر این از آنجا که آنها بسیار صاحبانشان را دوست دارند اگر احساس اضطراب جدایی از صاحبشان در آنها تقویت شود می‌تواند منجر به تغییر خلق و خوی آنها گردد. تعهد به انجام حرکات ورزشی مناسب ، رمز داشتن یک دالمیشن سالم و خوشحال است.

معرفی :

این سگ نام خود را از ایالت دالمیشا "Dalmatia"، منطقه ای در قسمت غربی یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک برگرفته است. این سگ کم صدا و با وقار تنها نژادی است که به طور اختصاصی به عنوان سگ خالدار پرورش داده شده است. سگ دالمیشن بعد از انتشار داستان دودی اسمیت به نام "۱۰۱ سگ خالدار" و همچنین ساخت این فیلم در کمپانی والت دیزنی با همین عنوان توجه شایانی را به خود جلب کرد. سگ دالمیشن در سال ۱۸۸۸ توسط باشگاه آمریکایی Kennel به رسمیت شناخته شد و به عضویت گروه غیر ورزشی در آمد. میانگین امید به زندگی سگ

دالمیشن

بین ۱۱ تا ۱۳ سال است.

ظاهر :

کمپانی دیزنی با توجه به نسخه های زنده و متحرک و واقعی سگ دالمیشن، سیاست گذاری های لازم برای ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" را انجام داد. این سگ خالدار از یک لایه خز بسیار نرم و لطیف و براق پوشیده شده ، به گونه ای که هنگام لمس گوش ها و سر آنها، حسی شبیه به حس لمس یک پارچه مخملی دست می‌دهد. دارای دمی مخروطی شکل و نسبتاً بلند هستند. خالهای دالمیشن باید به طور واضح و مشخص بوده و نباید به صورت تکه ای یا به صورت لکه با هم ادغام شده باشند.

سایز و وزن :

ارتفاع نژاد سگ دالمیشن باید بین 48 تا 58.5 سانتیمتر باشد و در قوانین استاندارد سگ ها ،سگهایی که بلندتر و کوتاهتر از این میزان هستند رد صلاحیت می شوند. طول دالمیشن از سینه تا باسن باید با ارتفاع آن مطابقت داشته باشد. دالمیشن نر به طور معمول وزنی بین 25 تا 34 کیلو دارد در حالی که در ماده‌ها این میانگین ما بین 18 تا 25 کیلو است.

پوشش و رنگ :

پوشش سگ دالمیشن کوتاه ، نرم و لطیف و حسی شبیه به مخمل دارد. زمینه ی اصلی رنگ آنها سفید بوده و با خالهای سیاه یا قهوه ای پوشیده شده است. توله سگ دالمیشن ها به محض تولد سفید رنگ هستند و هنگامی که کمی سن آنها بالاتر رفت خال‌های روی بدنشان ظاهر می شود. برخی از توله ها هنگام تولد هیچ موی سفیدی ندارند و با توده ای از موهای سیاه یا قهوه ای که گویا به هم وصله شده اند پوشانده شده اند. این سگ ها در مسابقات شرکت داده نمی شوند اما این رنگ آمیزی منکر این که آنها سگ‌های دوست داشتنی ای هستند نمی‌شود. بعضی اوقات توله دالمیشن هایی به دنیا می‌آیند که دو رنگ خال روی بدن خود دارند این حالت نیز خارج از استاندارد های این نژاد است و نمی توانند در مسابقات شرکت داده شوند.

نیازهای اصلاح :

دالمیشن ها با وجود داشتن رنگ سفید ، سگ های فوق العاده تمیزی هستند. پوشش آنها دافع خاک است ، همچنین از این سگ آنچنان بویی استشمام نمی شود به گونه ای که آنها فقط هر چند ماه یکبار نیاز به حمام دارند. در حقیقت حمام کردن بیش از حد این سگ باعث از بین رفتن روغن دافع خاک روی بدن آنها می شود و باعث می شود که دیگر پوشش لطیف و نرم نداشته باشند. تنها برس کشیدن روزانه ی بدن آنها کفایت می کنند. گوش دالمیشن را به صورت هفتگی برای علائم ایجاد عفونت بررسی کنید. گوششان را با کمک یک تکه پنبه و یک ماده ی شوینده مورد تایید دامپزشک تمیز کنید. هفته ای یکبار دندان هایشان را جهت جلوگیری از جرم دندان و بیماری‌های لثه و عدم ایجاد بوی نامطبوع هنگام پارس کردن مسواک کنید. اگر در خارج از محیط خانه نیست تا به طور طبیعی ناخن هایش را کوتاه کند، ماهی یک بار ناخن های شان را کوتاه کنید. برای اینکه در انجام این کار به مشکل بر نخورید هنگامی که هنوز توله است پاهای آنها را لمس کنید تا به این کار عادت کنند و بعد ها در مقابل کوتاه کردن ناخن هایشان مقاومت نکنند.

تاریخچه :

دالمیشن جزء نژادهای است که به خاطر ظاهرش سریع تشخیص داده میشود ولی هنوز آگاهی از اصل و تبار شان جزء پر رمز و راز ترین ها است. مدل ها ، نقاشی ها، دست نوشته ها و حکاکی هایی که از دوران قدیم به دست آمده ، از این نظریه که دالمیشن برای اولین بار در اروپا، آسیا و آفریقا ظاهر شده است حمایت می کنند. نام این نژاد یکی از بزرگترین اسرار آن است. این نام برای اولین بار در سال ۱۷۹۱ توسط توماس بویک ساخته شد، در حالی که در زمان این نامگذاری هیچ سگ دالمیشنی در دالمیشا "Dalmatia" وجود نداشت. اولین سگ دالمیشن در سال ۱۹۳۰ توسط صاحب یک کشتی از انگلستان به دالمیشا که منطقه ای در طرف غرب یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک است و از سال ۱۸۱۵ تا ۱۹۱۹ یکی از ایالات کشور اتریش بود، برده شد و پس از آن در آنجا زندگی و پرورش یافت در حالی که قبلا به این نام نامگذاری شده بود. دالمیشا اولین خانه ی ثابت و پذیرفته شده ی این نژاد است. دالمیشن ها طیف وسیعی از خدمات را برای انسان انجام داده اند. آنها به عنوان سگ های جنگ و نگهبانان در مرزهای دالمیشا و کرواسی بوده اند، همچنین به عنوان سگ چوپان هم خدمت کرده اند. آنها شکارچیان و جستجوگرانه بسیار عالی حیوانات موذی هستند. همچنین در آتش نشانی هم نقش آفرینی کرده اند. از آنها برای شکار حیواناتی چون پرنده ها ، گراز و گوزن، تعقیب و جستجوی صید استفاده میکنند. همچنین بازیگران قابل اعتمادی در فیلم ها و صحنه ها هستند. هوش ذاتی این سگ و قدرت و فرمان پذیری بالای آن باعث شده که این نژاد تقریبا برای هر کاری که صاحبش از آن بخواهد مناسب باشد. شاید بتوان گفت که بالاترین استعداد دالمیشن به عنوان مربی ورزشی است. این را بیشتر در کشیدن و محافظت کردن اسب ها میبینیم. آنها به عنوان سگ همراهی کننده در جلو یا پشت گاریهایی که با اسب کشیده می‌شدند همچنین موتورهای قدیمی آتش نشانی نقش داشتند.اما در کل وظیفه آنها حمل و نقل کردن نبود، بلکه هدایت و مراقبت از حمل و نقل و همراهی کردن مسافران برای محافظت از آنها و اموالشان بود.

شخصیت : سگهای دالمیشن

، سگهایی چندمنظوره هستند که قادر به نگهبانی از یک خانه و یا حتی دامداری می باشند.سگی قادر به پیشرفته‌ترین حالت اطاعت و فرمانبرداری و یا به سادگی یک همدم و مصاحب وفادار خانوادگی. آنها دوست دارند در تمام فعالیت های خانوادگی صاحبش شریک باشد، چه در داخل خانه چه در خارج. آنها مسافرت کردن و بودن در ماشین در حین رانندگی را دوست دارند بسیار رفتار دوستانه چه با بزرگسالان و چه با کودکان دارند.

الزامات فعالیت :

دالمیشن ها سگهای چموش و پر جنب و جوشی هستند و برای تخلیه این انرژی نیاز به تمرین دارند. آنها به بیرون بودن از خانه ، پیاده روی ، دویدن، دوچرخه سواری و فعالیتهای چابکانه بسیار علاقه‌مند هستند به همین جهت اگر در آپارتمان زندگی می کنید باید شرایطی را برای تخلیه این انرژی برای آنها فراهم کنید. بازی کردن با کودکان را بسیار دوست دارند اما باید مراقب کودکان نوپا باشید چون می توانند صدمه ببینند.

آموزش و پرورش :

سگ دالمیشن سگ بسیار آموزش پذیری است. در حین آموزش باید مراقب باشیم که رفتار خشن نداشته باشیم چون باعث ایجاد ترس و وحشت در این نژاد و گرایش آن به خجالتی شدن می شود. پس از تسلط این سگ بر تمرینات پایه ، باید او را برای تمرینات و فوت و فن ها و مهارت های پیشرفته تر آماده کرد. آنها بسیار هوشمند هستند و سریعاً می‌توانند بر کارهای جدید مسلط شوند.

صفات رفتاری :

محبوبیت سگ دالمیشن با ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" کمپانی والت دیزنی فزونی یافت و باعث شد که بسیاری از خانواده ها به پرورش این سگ روی آورده و متاسفانه با استفاده از شیوه های نامتعارف موجب به وجود آمدن نژاد های غیر خالص با خط خونی های نامنظم شوند. به همین سبب گرچه این نژاد به داشتن یک زندگی عاطفی شناخته شده است ولی این خط خونی های ناخالص موجب پدیدار شدن مشکلات رفتاری و خلق و خویی، از جمله بیش‌فعالی و پرخاشگری شد. اگر در طول روز با دالمیشن به درستی تمرین نکنید و ذهن او را تحریک نکنید حتی اگر دالمیشنی باشد که به خوبی پرورش داده شده باشد ، می تواند به یک سگ مخرب بدل شود. علاوه بر این از آنجا که آنها بسیار صاحبانشان را دوست دارند اگر احساس اضطراب جدایی از صاحبشان در آنها تقویت شود می‌تواند منجر به تغییر خلق و خوی آنها گردد. تعهد به انجام حرکات ورزشی مناسب ، رمز داشتن یک دالمیشن سالم و خوشحال است.

معرفی :

این سگ نام خود را از ایالت دالمیشا "Dalmatia"، منطقه ای در قسمت غربی یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک برگرفته است. این سگ کم صدا و با وقار تنها نژادی است که به طور اختصاصی به عنوان سگ خالدار پرورش داده شده است. سگ دالمیشن بعد از انتشار داستان دودی اسمیت به نام "۱۰۱ سگ خالدار" و همچنین ساخت این فیلم در کمپانی والت دیزنی با همین عنوان توجه شایانی را به خود جلب کرد. سگ دالمیشن در سال ۱۸۸۸ توسط باشگاه آمریکایی Kennel به رسمیت شناخته شد و به عضویت گروه غیر ورزشی در آمد. میانگین امید به زندگی سگ

دالمیشن

بین ۱۱ تا ۱۳ سال است.

ظاهر :

کمپانی دیزنی با توجه به نسخه های زنده و متحرک و واقعی سگ دالمیشن، سیاست گذاری های لازم برای ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" را انجام داد. این سگ خالدار از یک لایه خز بسیار نرم و لطیف و براق پوشیده شده ، به گونه ای که هنگام لمس گوش ها و سر آنها، حسی شبیه به حس لمس یک پارچه مخملی دست می‌دهد. دارای دمی مخروطی شکل و نسبتاً بلند هستند. خالهای دالمیشن باید به طور واضح و مشخص بوده و نباید به صورت تکه ای یا به صورت لکه با هم ادغام شده باشند.

سایز و وزن :

ارتفاع نژاد سگ دالمیشن باید بین 48 تا 58.5 سانتیمتر باشد و در قوانین استاندارد سگ ها ،سگهایی که بلندتر و کوتاهتر از این میزان هستند رد صلاحیت می شوند. طول دالمیشن از سینه تا باسن باید با ارتفاع آن مطابقت داشته باشد. دالمیشن نر به طور معمول وزنی بین 25 تا 34 کیلو دارد در حالی که در ماده‌ها این میانگین ما بین 18 تا 25 کیلو است.

پوشش و رنگ :

پوشش سگ دالمیشن کوتاه ، نرم و لطیف و حسی شبیه به مخمل دارد. زمینه ی اصلی رنگ آنها سفید بوده و با خالهای سیاه یا قهوه ای پوشیده شده است. توله سگ دالمیشن ها به محض تولد سفید رنگ هستند و هنگامی که کمی سن آنها بالاتر رفت خال‌های روی بدنشان ظاهر می شود. برخی از توله ها هنگام تولد هیچ موی سفیدی ندارند و با توده ای از موهای سیاه یا قهوه ای که گویا به هم وصله شده اند پوشانده شده اند. این سگ ها در مسابقات شرکت داده نمی شوند اما این رنگ آمیزی منکر این که آنها سگ‌های دوست داشتنی ای هستند نمی‌شود. بعضی اوقات توله دالمیشن هایی به دنیا می‌آیند که دو رنگ خال روی بدن خود دارند این حالت نیز خارج از استاندارد های این نژاد است و نمی توانند در مسابقات شرکت داده شوند.

نیازهای اصلاح :

دالمیشن ها با وجود داشتن رنگ سفید ، سگ های فوق العاده تمیزی هستند. پوشش آنها دافع خاک است ، همچنین از این سگ آنچنان بویی استشمام نمی شود به گونه ای که آنها فقط هر چند ماه یکبار نیاز به حمام دارند. در حقیقت حمام کردن بیش از حد این سگ باعث از بین رفتن روغن دافع خاک روی بدن آنها می شود و باعث می شود که دیگر پوشش لطیف و نرم نداشته باشند. تنها برس کشیدن روزانه ی بدن آنها کفایت می کنند. گوش دالمیشن را به صورت هفتگی برای علائم ایجاد عفونت بررسی کنید. گوششان را با کمک یک تکه پنبه و یک ماده ی شوینده مورد تایید دامپزشک تمیز کنید. هفته ای یکبار دندان هایشان را جهت جلوگیری از جرم دندان و بیماری‌های لثه و عدم ایجاد بوی نامطبوع هنگام پارس کردن مسواک کنید. اگر در خارج از محیط خانه نیست تا به طور طبیعی ناخن هایش را کوتاه کند، ماهی یک بار ناخن های شان را کوتاه کنید. برای اینکه در انجام این کار به مشکل بر نخورید هنگامی که هنوز توله است پاهای آنها را لمس کنید تا به این کار عادت کنند و بعد ها در مقابل کوتاه کردن ناخن هایشان مقاومت نکنند.

تاریخچه :

دالمیشن جزء نژادهای است که به خاطر ظاهرش سریع تشخیص داده میشود ولی هنوز آگاهی از اصل و تبار شان جزء پر رمز و راز ترین ها است. مدل ها ، نقاشی ها، دست نوشته ها و حکاکی هایی که از دوران قدیم به دست آمده ، از این نظریه که دالمیشن برای اولین بار در اروپا، آسیا و آفریقا ظاهر شده است حمایت می کنند. نام این نژاد یکی از بزرگترین اسرار آن است. این نام برای اولین بار در سال ۱۷۹۱ توسط توماس بویک ساخته شد، در حالی که در زمان این نامگذاری هیچ سگ دالمیشنی در دالمیشا "Dalmatia" وجود نداشت. اولین سگ دالمیشن در سال ۱۹۳۰ توسط صاحب یک کشتی از انگلستان به دالمیشا که منطقه ای در طرف غرب یوگوسلاوی سابق ، در امتداد دریای آدریاتیک است و از سال ۱۸۱۵ تا ۱۹۱۹ یکی از ایالات کشور اتریش بود، برده شد و پس از آن در آنجا زندگی و پرورش یافت در حالی که قبلا به این نام نامگذاری شده بود. دالمیشا اولین خانه ی ثابت و پذیرفته شده ی این نژاد است. دالمیشن ها طیف وسیعی از خدمات را برای انسان انجام داده اند. آنها به عنوان سگ های جنگ و نگهبانان در مرزهای دالمیشا و کرواسی بوده اند، همچنین به عنوان سگ چوپان هم خدمت کرده اند. آنها شکارچیان و جستجوگرانه بسیار عالی حیوانات موذی هستند. همچنین در آتش نشانی هم نقش آفرینی کرده اند. از آنها برای شکار حیواناتی چون پرنده ها ، گراز و گوزن، تعقیب و جستجوی صید استفاده میکنند. همچنین بازیگران قابل اعتمادی در فیلم ها و صحنه ها هستند. هوش ذاتی این سگ و قدرت و فرمان پذیری بالای آن باعث شده که این نژاد تقریبا برای هر کاری که صاحبش از آن بخواهد مناسب باشد. شاید بتوان گفت که بالاترین استعداد دالمیشن به عنوان مربی ورزشی است. این را بیشتر در کشیدن و محافظت کردن اسب ها میبینیم. آنها به عنوان سگ همراهی کننده در جلو یا پشت گاریهایی که با اسب کشیده می‌شدند همچنین موتورهای قدیمی آتش نشانی نقش داشتند.اما در کل وظیفه آنها حمل و نقل کردن نبود، بلکه هدایت و مراقبت از حمل و نقل و همراهی کردن مسافران برای محافظت از آنها و اموالشان بود.

شخصیت : سگهای دالمیشن

، سگهایی چندمنظوره هستند که قادر به نگهبانی از یک خانه و یا حتی دامداری می باشند.سگی قادر به پیشرفته‌ترین حالت اطاعت و فرمانبرداری و یا به سادگی یک همدم و مصاحب وفادار خانوادگی. آنها دوست دارند در تمام فعالیت های خانوادگی صاحبش شریک باشد، چه در داخل خانه چه در خارج. آنها مسافرت کردن و بودن در ماشین در حین رانندگی را دوست دارند بسیار رفتار دوستانه چه با بزرگسالان و چه با کودکان دارند.

الزامات فعالیت :

دالمیشن ها سگهای چموش و پر جنب و جوشی هستند و برای تخلیه این انرژی نیاز به تمرین دارند. آنها به بیرون بودن از خانه ، پیاده روی ، دویدن، دوچرخه سواری و فعالیتهای چابکانه بسیار علاقه‌مند هستند به همین جهت اگر در آپارتمان زندگی می کنید باید شرایطی را برای تخلیه این انرژی برای آنها فراهم کنید. بازی کردن با کودکان را بسیار دوست دارند اما باید مراقب کودکان نوپا باشید چون می توانند صدمه ببینند.

آموزش و پرورش :

سگ دالمیشن سگ بسیار آموزش پذیری است. در حین آموزش باید مراقب باشیم که رفتار خشن نداشته باشیم چون باعث ایجاد ترس و وحشت در این نژاد و گرایش آن به خجالتی شدن می شود. پس از تسلط این سگ بر تمرینات پایه ، باید او را برای تمرینات و فوت و فن ها و مهارت های پیشرفته تر آماده کرد. آنها بسیار هوشمند هستند و سریعاً می‌توانند بر کارهای جدید مسلط شوند.

صفات رفتاری :

محبوبیت سگ دالمیشن با ساخت فیلم "۱۰۱ سگ خالدار" کمپانی والت دیزنی فزونی یافت و باعث شد که بسیاری از خانواده ها به پرورش این سگ روی آورده و متاسفانه با استفاده از شیوه های نامتعارف موجب به وجود آمدن نژاد های غیر خالص با خط خونی های نامنظم شوند. به همین سبب گرچه این نژاد به داشتن یک زندگی عاطفی شناخته شده است ولی این خط خونی های ناخالص موجب پدیدار شدن مشکلات رفتاری و خلق و خویی، از جمله بیش‌فعالی و پرخاشگری شد. اگر در طول روز با دالمیشن به درستی تمرین نکنید و ذهن او را تحریک نکنید حتی اگر دالمیشنی باشد که به خوبی پرورش داده شده باشد ، می تواند به یک سگ مخرب بدل شود. علاوه بر این از آنجا که آنها بسیار صاحبانشان را دوست دارند اگر احساس اضطراب جدایی از صاحبشان در آنها تقویت شود می‌تواند منجر به تغییر خلق و خوی آنها گردد. تعهد به انجام حرکات ورزشی مناسب ، رمز داشتن یک دالمیشن سالم و خوشحال است.